15de FM Zorgcongres

Thema

Schaarste

Personeel

• De vraag naar ‘Waarom zou ik in de zorg werken?’ .Sociale en mentale aspecten, well being…
• Eisen zijn vaak te hoog en de verloning niet navenant. Soms worden onmogelijke profielen gevraagd.
• Ook HR departementen zijn soms onderbemand en kunnen onvoldoende steun verlenen en oplossingen aanreiken
• Eenheidsworst in de jobvereisten leidt tot: ‘De persoon die we zoeken bestaat niet.’
• Multiculturaliteit is een goede zaak maar loopt soms vast op taalkennis
• Issues in functiedifferentiatie : wie doet wat, wie is bekwaam en bevoegd (bv verschuiving van taken van verplegend naar logistiek personeel etc.)
• Algemene malaise op de arbeidsmarkt

Leveranciers

• Ook leveranciers vinden te weinig (technische) mensen.
• Reparaties duren te lang. Een lift die drie maanden niet gerepareerd raakt verstoort de normale processen. Een medisch toestel waar drie maand op gewacht moet worden stelt problemen.
• Absenteïsme bij (soft) leveranciers is enorm hoog (15 tot 20 %).
• Taalkennis bij multiculturele medewerkers kan tot technische problemen leiden.
• Als de aankoper alle criteria volgt vindt hij geen enkele aannemer/leverancier.
• Aanbieders nemen geen deel aan aanbestedingen omwille van personeelsgebrek – mededinging kan onvoldoende spelen.
• Schaarste van goederen: back orders.

Geld en wetgeving/Wet op de overheidsopdrachten

• De middelen zijn zondermeer ‘schaars’. Grondstof-, wisselstuk- en personeelskosten zijn door inflatie de afgelopen jaren enorm geïndexeerd, echter zijn de subsidies en ziekenhuisfinanciering vanuit de overheid hierin niet mee gevolgd, wat zorgt voor een nog grotere kloof en minder mogelijkheden.
• Wet op de transparantie heeft een pervers effect en is een doorgeschoten wetgeving. Weinig leveranciers/aannemers zijn nog geïnteresseerd en diegene die het dan nog wel wil doen, zal stevig doorrekenen.
• De wetgeving schaadt de duurzaamheid : de kleine lokale leverancier wordt quasi buitenspel gezet omdat enkel de grotere nationale spelers nog meekunnen.
• Sommige (kleinere) leveranciers opperen dat ze betere prijzen kunnen bieden ZONDER aanbesteding.
• Wetsaanpassingen ifv betere kansen voor KMO’s zijn in voorbereiding. Gaat dit werken?
• De wetgeving dwingt zorginstellingen tot uitgaven die ze niet aankunnen. Men creëert een monopolie voor de grotere spelers (die het personeel en de middelen hebben om tijd te investeren in het voorbereiden van de uitgebreide offertes voor aanbestedingsdossiers), waarbij zij de prijssetting navenant hoog houden.
• Optimalisatie door AI? Alle eerdere tenders/bestekken samenbrengen en dat als basis nemen voor komende tenders/bestekken.
• In welke mate liggen er opportuniteiten in het samenwerken over de netwerken heen voor bepaalde aanbestedingsdossiers?
• Algemene opmerking die we vaak hoorden : regelgeving die weinig rekening houdt met situatie op de vloer.